बेदनाको
1.बेदनाको भुमरिमा आँफै दुख्छु घरि घरि
उदास रात किन आउछ जिन्दगीको वोरिपरि
दुख्न बाँकी छैन अब सपनिहरुको भिडमा
मन रुन्छ त्यसै किन बिहानको शित सरि ।
2.रोइरने परेलिलाई आशुले नि'छोड्छ किन
डस्यौ ओठमा एक्लै पारि ऐले बचन तोड्छौ किन
सिङ्गो जीबन भत्काएर आघातमा डुबाइ गयौ
चुपचाप रङ्ग फेर्दै कुइनेटोमा मोड्यौ किन ।।
3.अन्तरकुन्तर छाम्यौ सबै ठोसठास सबै पार्यौ
लम्पसार फाटहरुमा मादकताको आशु झार्यौ
पराजय भोग्दैछु म बिध्वम्सको खातहरुमा
रस चुसी छोक्रा फ्यकि दुर्गतिको आहालमा झार्यौ ।।।
Subscribe:
About Me
- बिमल गिरी
- चारपाने ३ , झापा , नेपाल! हाल : बेल्जियम,ब्रुस्सेल Contact-bimalgiri@hotmail.com
About
--------------------------------
हामी भुगोलको कुनै कुनामा रहे पनि आदर्णीय साहित्यप्रेमी दाजुभाइ
दिदीबहिनीहरु,आफ्नो मनमा मौलाएका भावनाहरु सङ्ग साईनो गास्तै नेपाली भाषा साहित्य,कला सस्क्रिती र संगीतलाई मन भित्रको मायाको थैलिमा राखेर आमाले स्तनपान गराउदै सिकाएको नेपाली भाषाकोअनबरतरुपले सेवा गर्ने साहित्यिक चौतारीको स्यानो बिसाउनिमा बसेर मलजल गर्ने आथाह उद्धेस्यले यो स्यानो सम्बेगात्मक भगालोमा हेलिदै एउटा पारिलो फाटमा उस्तै उस्तै मनहरुलाई चिहाउदै साहित्यिक पारखी भएर उपस्थित भएकोछु । हाम्रो जीबनमा सुख दु:खहरु,पिडा बेदनाहरु,आरोह अबरोहहरु,उताड चडाब,घाम छाया,आशा निराशा र उकाली ओराली जस्ता बिबिध बिरोधाभास र अन्तरद्वन्दबाट गुज्री रहेछ।जे जस्तो भएपनि राजनैतिक लडाईंलाई तोड्दै नेपाली भाषाको फेर समात्तै कलम बोकेर अगाडि बढीरहौ ।जतिनै श्रीजना गरे पनि
श्रीजनाका बिन्दुमा कैले पुग्न सकिदैन र कल्पना गर्न पनि निरर्थक हो।आउनुहोस् सुरै सङ्ग हातेमालो गर्दै साहित्यमा जीबनलाई बोध गरौ । क्लिक गर्दै गर्नुहोला। धन्यवाद।
